[ Pobierz całość w formacie PDF ]
15
Według Kasjusza Diona (LXXIII 10, 4 5) licytujący się z Sulpicjuszem Di-
diusz Julianus ofiarował po 25 000 sesterców (czyli 6250 denarów) na głowę, pod-
czas gdy jego współzawodnik dawał po 20 000 sesterców (czyli po 5000 denarów).
40
obawiał, że lud stawi mu opór. %7łołnierze przywdziali więc pełne uzbroje-
nie i zwarli się ciasno w linię bojową, by w razie potrzeby podjąć walkę,
a swojego cesarza wzięli do środka, wznosząc nad jego głową tarcze
i włócznie, by w czasie pochodu nie spadł gdzieś jakiś kamień rzucony,
i powiedli go tak do pałacu cesarskiego. Nikt z ludu nie ośmielił się na
żaden sprzeciw, ale też nie było żadnych okrzyków radosnych, jakimi
zwykli witać cesarzy przy ich występach. Przeciwnie, wszyscy trzymali się
z daleka, miotali na niego przekleństwa i obelgi, że za pieniądze kupił
sobie władzę.
Po raz pierwszy ujawnił się wówczas rozkład karności żołnierzy, któ-
rzy dali się ogarnąć nienasyconej i haniebnej żądzy pieniądza i nauczyli
się nie dbać o szacunek wobec swoich władców. Bo fakt, że przeciwko
ludziom, którzy ośmielili się na okrutny czyn zamordowania cesarza, nikt
nie wystąpił ani też nikt się nie sprzeciwił tak haniebnemu wystawieniu
na sprzedaż i sprzedaniu za pieniądze godności cesarskiej, był początkiem
i przyczyną ich nieprzyzwoitego i niezgodnego z zasadą karności zacho-
wania także i w następnym czasie; ich żądza pieniędzy i lekceważenie
władców posuwające się aż do przelewu krwi tylko się bowiem potęgo-
wały.
7. Kiedy więc Julian doszedł do władzy, zapełniał swój czas hulanka-
mi i pijatykami, z właściwą sobie lekkomyślnością nie dbał o sprawy pań-
stwowe, a sam oddał się bezwstydnemu używaniu zmysłowemu. Okazało
się, że i żołnierzy okłamał i oszukał, bo nie zdołał spełnić danej im obiet-
nicy. Nie posiadał bowiem tak wielkiego majątku osobistego, jakim się
chwalił, ani też w skarbie państwowym nic się nie znajdowało10, gdyż
wszystko było wypróżnione skutkiem rozpusty i rozrzutnych a bezmyśl-
nych wydatków Kommodusa. Wobec tej bezczelności i bezwstydu za-
wiedzeni w swych nadziejach żołnierze oburzali się, a lud widząc ich na-
strój okazywał mu wzgardę, tak że lżył go, gdy się pokazywał publicznie,
i szydził z jego haniebnych, wątpliwej jakości rozrywek. W cyrku, gdzie
najwięcej lud się zbiera i ujawnia swe nastroje, obrzucali go obelgami,
a wywoływali nazwisko Nigra17, nazywając tegoż zbawcą państwa rzym-
skiego i godnym przedstawicielem władzy cesarskiej, wyrażając zarazem
życzenie, żeby im jak najprędzej pospieszył z pomocą, bo cierpią pod
uciskiem haniebnej tyranii.
Ów Niger byÅ‚ przed wielu laty konsulem, a w tym czasie, kiedy siÄ™
16
Według świadectwa Kasjusza Diona (LXXIII 5, 4) po śmierci Kommodusa
było w skarbie 250 000 denarów, a więc suma umożliwiająca Julianowi wynagrodze-
nie zaledwo 40 żołnierzy.
17
G a j u s z P e s c e n n i u s z N i g e r , jeden z zasłużonych oficerów w służbie
Marka Aureliusza i Kommodusa, konsul (suffectus) ok. 189 r., namiestnik Syrii od
191 r., gdzie w kwietniu 193 r. obwołany został cesarzem.
41
w Rzymie rozgrywały opowiedziane powyżej wydarzenia, był zarządcą
całej Syrii. Był to wówczas ludny i bardzo wielki okręg administracyjny,
bo i cała Fenicja, i obszary sięgające aż do Eufratu podlegały władzy
Nigra18. Sam był człowiekiem dość posuniętym w latach, który zdobył
sobie imię wielu wybitnymi czynami. Krążyła o nim sława, że jest dziel-
ny i zręczny, a w swym trybie życia naśladuje Pertinaksa, co zjednywało
mu serce Rzymian. Toteż przy wszelkich tłumnych zebraniach wywoływali
ustawicznie jego nazwisko i podczas gdy Juliana w jego obecności obrzu-
cali obelgami, na cześć tamtego, mimo że był nieobecny, wznosili okrzyki,
jakby był cesarzem.
Kiedy do Nigra doszła wieść o nastrojach ludu rzymskiego i nieustan-
nych okrzykach na jego cześć przy sposobności wielkich zebrań, zrobiło
to na nim oczywiście duże wrażenie, tak że dał się ponieść nadziei na
zdobycie godności cesarskiej. Oczekiwał bowiem, że przyjdzie mu to bar-
dzo łatwo, raz ze względu na to, że o Juliana nie dbali otaczający go żoł-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]